یهود و ادب فارسی تا پایان قرن هفتم

قوم یهود به سبب همراهی نامشان با حضرت موسی در ادبیات فارسی مورد اهمیت است به همین دلیل نظرگاه شاعران نسبت به این قوم و بازتاب جلوه های مختلف یهودیان در ادبیات فارسی قابل توجه است. این رساله در شش فصل تنظیم شده است فصل اول طرح کلیات مسئله که شامل تعیین مسئله ی پژوهشی،روش تحقیق،هدف تحقیق و پیشینه تحقیق می باشد. در فصل دوم به بررسی وجه تسمیه یهود و پیشینه یهود از دوران حضرت موسی تا دوران جدید سخن گفتیم و نحوه ی ورود آنها به عربستان و ایران را بررسی کردیم. در فصل سوم دلایل منفی بودن سیمای یهود را با بررسی دیدگاه قرآن نسبت به آنها و خصوصیات اخلاقی و جامعه شناسی یهودیان و طرح مسئله اسرائیلیات را بیان کردیم. در فصل چهارم دیدگاه بلعمی،میبدی،عطار و سعدی در آثار منثور و در فصل پنجم دیدگاه ناصر خسرو،خاقانی،عطار و مولانا را در آثار منظوم بررسی نمودیم. هدف از انجام این رساله بررسی سیمای یهود در ادبیات تا پایان قرن هفتم است که پس از بررسی موضوع به شیوه ی اسنادی و کتابخانه ای و با تکیه بر تحلیل محتوا نتایج کلی را در فصل ششم بیان کردیم.